หลังเต่า หมายถึง ว. มีลักษณะนูนโค้งขึ้น เช่น ถนนเป็นหลังเต่า ทับทิมเม็ดนี้เจียระไนแบบหลังเต่า. น. สันดอน.
(ปาก) น. ภรรยาของผู้มีอำนาจในวงราชการบ้านเมือง.
(สำ) ว. เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอนว่า ขี้เกียจหลังยาว,ขี้เกียจสันหลังยาว ก็ว่า.
(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึงชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.
ก. หลง มักใช้เข้าคู่กับคํา บ้า เป็น บ้าหลัง.
ก. ไหลลงหรือทําให้ไหลลงไม่ขาดสาย เช่น หลั่งน้ำตา หลั่งน้ำสังข์.
ก. ไหลมาเทมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้นเช่น ผู้คนหลั่งไหลกันมามืดฟ้ามัวดิน.
ดู กุแล.